دی چوکوسم که فت ، چو زه نگم زریا

(کنایه به بدترین حالتی که برای کسی رخ دهد و همه خبر دار شوند)

دی چو کوسم که فت ، چو زه نگم زریا

(کنایه به بدترین حالتی که برای کسی رخ دهد و همه خبر دار شوند)

ده سم له داوان دوسه گه م بریا

(دستم از دامن دوستم بریده گشت)

ده سم له داوان دوسه گه م بریا

(دستم از دامن دوستم بریده گشت)

هاو سه ران ده ردم

هاو سه ران ده ردم

له سه ر تا وه پا

ئالوده ده ردم (چاره دردم کنید، سر تا پا آلوده دردم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

مه جنون سوخته ی بیاوان گه ردم

(مثل مجنون سوخته در بیابان سرگردانم)

مه جنون سوخته ی بیاوان گه ردم

(مثل مجنون سوخته در بیابان سرگردانم)

های ئازیزم (ای عزیزم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

وه عشق له یلی وه بی که س مردم

(از عشق لیلی در بی کسی مردم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

دی چو کوسم که فت ، چو زه نگم زریا

(کنایه به بدترین حالتی که برای کسی رخ دهد و همه خبر دار شوند)

دی چو کوسم که فت ، چو زه نگم زریا

(کنایه به بدترین حالتی که برای کسی رخ دهد و همه خبر دار شوند)

ده سم له داوان دوسه گه م بریا

(دستم از دامن دوستم بریده گشت)

ده سم له داوان دوسه گه م بریا

(دستم از دامن دوستم بریده گشت)

دیده می ، باوانم ، ئازیزم (چشمانم .نیاکانم ، عزیزم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

دیده می ، باوانم ، ئازیزم (چشمانم .نیاکانم ، عزیزم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

هاو سه ران له سوز ئازیز سوزیام له سوز ئازیز

من له شور ده رد ئازیز ، من له شور ده رد

(دوستان سوختم از سوز عزیز ، از شور عزیز ، من از شور درد(

له به س من کیشام ئازیز

هناسان سه رد شراره ی ئاگر وی وی

ژه گه ردون ده رد

(آنقدر کشیدم نفسهای سرد از شراره های آتش گردون پر از درد)

هاو سه ران ده ردم ، ده ردم

له سه ر تا وه پا

آی ده ردم، آی ده ردم

ئالوده ده ردم (چاره دردم کنید، سر تا پا آلوده دردم)

مه جنون سوخته ی بیاوان گه ردم

(مثل مجنون سوخته در بیابان سرگردانم)

مه جنون سوخته ی بیاوان گه ردم

(مثل مجنون سوخته در بیابان سرگردانم)

های ئازیزم (ای عزیزم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

وه عشق له یلی وه بی که س مردم

(از عشق لیلی در بی کسی مردم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

های ئازیزم(ای عزیزم)

مویه بر مرگ لیلی

آواز اساطیر (شاهنامه کردی) - شهرام ناظری

07:03

متن ترانه مویه بر مرگ لیلی

ده رمانِ زامان، دَرده گه یْ کاریم

( درمان دردهای زخم کاریم )

هامْ رازِ نالَه یْ ، شُوان بی داریم

(همراز ناله شبهای بیداریم )

راحَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم

(آرامش جان محنت بار من)

مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم

( تسکین دل پر ز خار من)

آیْ را حَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم

(آرامش جان محنت بار من)

مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم

(تسکین دل پر ز خار من)

کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی

(کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)

خیال دُ وِیْ تُاو نیشْتَنِ وَ جَرْگَم

(فکر و خیال تو ناگهانی بر دل من نشست)

وَه دوریتْ قَسَمْ، رازیمُ وَ مَرْگَم

(به دوریت قسم به مردنم راضیم)

هی چه مانمَ رﻳﮊاوْ، روخسارَم زرْدَه ن له داخِ یارانْ پیرانِمُ کَردَنْ

(چشمانم مانند ریجاب است (نام رودی در یکی از

مناطق کرمانشاه) رخسارم زرد است غم یاران پیرم کرده است)

آیْ شَرطِه مْ شَرطیوَنْ، مَجْنونْ شَرط کَردَ

(عهد من همان عهدیست که مجنون بسته)

لِیْلِی مِن تونی تا وِ رویِ مَردَنْ

(لیلی من تو هستی تا زمان مردن)

کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی

(کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)

چاه بیژن

آواز اساطیر (شاهنامه کردی) - شهرام ناظری

پیشواز ایرانسل

05:43

متن ترانه چاه بیژن

آرژنگ و رستم

آواز اساطیر (شاهنامه کردی) - شهرام ناظری

04:09

متن ترانه آرژنگ و رستم

كاووس كی بی

(كیكاووس بود)

كاووس كی بی

(كیكاووس بود)

ریژانه كرم

(با كرم)

بخشانه حی بی

(بسیار بخشنده بود)

دنگ داوای دا

(بر آورنده ی نیاز)

حاتم طی بی

(حاتم طایی بود)

دنگ داوای دا

(بر آورنده ی نیاز)

حاتم طی بی

(حاتم طایی بود)

كاووس كی بی

(كیكاووس بود)

كاووس كی بی

(كیكاووس بود)

ریژانه كرم

(با كرم)

بخشانه حی بی

(بسیار بخشنده بود)

دنگ داوای دا

(بر آورنده ی نیاز)

حاتم طی بی

(حاتم طایی بود)

دنگ داوای دا

(بر آورنده ی نیاز)

حاتم طی بی

(حاتم طایی بود)

نی ورتر دوارن

(پیش از این روزگار همانند او ندیده)

كاووس كی بی

(كیكاووس بود)

كاووس كی بی

(كیكاووس بود)

ریژانه كرم

(با كرم)

بخشانه هی بی

(بسیار بخشنده بود)

دنگ داوای دا

(بر آورنده ی نیاز)

حاتم طی بی

(حاتم طایی بود)

دنگ داوای دا

(بر آورنده ی نیاز)

حاتم طی بی

(حاتم طایی بود)

نی ورتر دوارن

(پیش از این روزگار همانند او ندیده)

كاووس كی بی

(كیكاووس بود)

كاووس كی بی

(كیكاووس بود)

ریژانه كرم

(با كرم)

بخشانه حی بی

(بسیار بخشنده بود)

دنگ داوای دا

(بر آورنده ی نیاز)

حاتم طی بی

(حاتم طایی بود)

دنگ داوای دا

(بر آورنده ی نیاز)

حاتم طی بی

(حاتم طایی بود)

قویاقوی یاران قاژه پردال بی

باش بگلران

(برترین امیران)

روسم زال بی

(رستم زال بود)

باش بگلران

(برترین امیران)

روسم زال بی

(رستم زال بود)

یاربی یاربی یار ...

(یاربود یاربود یار)

ساقی چه نیش جام مدام ندور بی

ساقی چه نیش جام مدام ندور بی

سر حلقه مجلس بهرام گور بی

سر حلقه مجلس بهرام گور بی

دنيا نو دمدا گردویش آرام

ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام

دنيا نو دمدا گردویش آرام

ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام

فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی

(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)

زلیخا سودا یوسف خیش بی

(زلیخا در فكر و اندیشه ی یوسف خود بود)

دنيا نو دمدا گردویش آرام

ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام

فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی

(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)

زلیخا سودا یوسف خیش بی

(زلیخا در فكر و اندیشه ی یوسف خود بود)

دنگ داوای دا

(برآورنده ی نیاز)

قوچاخان دور

(چالاكترین فرد زمانه)

ستیزه ی فلک یک یک برد و جور

(ستیز روزگار را یک به یک جور كشید)

ستیزه ی فلک یک یک برد و جور

(ستیز روزگار را یک به یک جور كشید)

یاربی یاربی یار...

(یاربود یاربود یار)

ایسه كفته لیم نه ی روزگاره نه ی فتنه و آشوب مینت گذاره

(حالا از این روزگار فته و آشوبی محنت بار نصیب من شده)

نه ی جورعظیم سردی زمانه بابو نه فرزن كردن بیگانه

(در این روزگار سختی كه پدر و فرزند را با هم بیگانه كردند)

نه چاو فرهاد

(نه چشمان فرهاد)

نه دنگ حاتم

(نه صدای حاتم)

نه لقای یوسف

(نه لقای یوسف)

نه مور خاتم

(نه مور خاتم)

نی ورتر دوران

(پیش از این روزگار همانند او ندیده)

كاووس كی بی

(كیكاووس بود)

ریژانه كرم

(با كرم)

بخشانه حی بی

(بسیار بخشنده بود)

قویاقوی یاران قاژه پردال بی

باش بگلران

(برترین امیران)

روسم زال بی

(رستم زال بود)

باش بگلران

(برترین امیران)

روسم زال بی

(رستم زال بود)

دنيا نو دمدا گردویش آرام

ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام

دنيا نو دمدا گردویش آرام

ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام

فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی

(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)

زلیخا سودا یوسف خیش بی

(زلیخا در فكر و اندیشه ی یوسف خود بود)

فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی

(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)

زلیخا سودا یوسف خیش بی

(زلیخا در فكر و اندیشه ی یوسف خود بود)

دنيا نو دمدا گردویش آرام

ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام

دنيا نو دمدا گردویش آرام

ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام

فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی

(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)

زلیخا سودا یوسف خیش بی

(زلیخا در فكر و اندیشه ی یوسف خود بود)

یاربی یاربی یار...

(یاربود یاربود یار)

ایسه كفته لیم نه ی روزگاره نه ی فتنه و آشوب مینت گذاره

(حالا از این روزگار فته و آشوبی محنت بار نصیب من شده)

نه عاصای موسی

(نه عصای موسی)

نه گیسوی رسول

(نه گیسوی رسول)

نه یاهوی مجنون

(نه یاهوی مجنون)

نه هوهوی بهلول

(نه هوهوی بهلول)

نه چاو فرهاد

(نه چشمان فرهاد)

نه دنگ حاتم

(نه صدای حاتم)

نه لقای یوسف

(نه لقای یوسف)

نه مور خاتم

(نه مور خاتم)

ایسه كفته لیم نه ی روزگاره نه ی فتنه و آشوب مینت گذاره

(حالا از این روزگار فته و آشوبی محنت بار نصیب من شده)

نه عاصای موسی

(نه عصای موسی)

نه گیسوی رسول

(نه گیسوی رسول)

نه یاهوی مجنون

(نه یاهوی مجنون)

نه هوهوی بهلول

(نه هوهوی بهلول)

نه چاو فرهاد

(نه چشمان فرهاد)

نه دنگ حاتم

(نه صدای حاتم)

نه لقای یوسف

(نه لقای یوسف)

نه مور خاتم

(نه مور خاتم)

دنگ داوای دا

(برآورنده ی نیاز)

قوچاخان دور

(چالاكترین فرد زمانه)

ستیزه ی فلک یک یک برد و جور

(ستیز روزگار را یک به یک جور كشید)

ستیزه ی فلک یک یک برد و جور

(ستیز روزگار را یک به یک جور كشید)

روستم

آواز اساطیر (شاهنامه کردی) - شهرام ناظری

03:28

متن ترانه روستم

روﮊَه تاج وَ زال سَنیْد

(به یاد آن روزی که تاج را ازدست زال گرفتی)

گِلیمْ پوشْ کِردی، پوسِ بورْ کَنید

(لباسی مانند گلیم پوشیدی و پوست ببر را دراوردی )

فِدایْ نامِتْ بامْ صاحِبْ زورُ و رَخْشْ، بورِ بیَنْدیش شیرِ دِلْ نَلَخْشْ روسَم

(ای صاحب زور و رخش شیر شجاع و ببر نترس فدای اسمت شوم)

فِدایْ نامتْ بامْ صاحِبْ زورُ و رَخْشْ، بورِ بیَنْدیش شیرِ دِلْ نَلَخْشْ

(ای صاحب زور و رخش شیر شجاع و ببر نترس فدای اسمت شوم)

پوسِ بورِ رَزْمْ بپوشَ نَوَرْ

(لباس رزمی را که از جنس پوست ببر است بپوش)

ران بِنْیَهْ رِکاوْ رَخْشِ تَکاوَر

(پایت را در رکاب رخش تکاور بگذار)

اَشْکَبوسْ راگِیْ مِیدانْ کَرْدَنْ بَر

(اشکبوس راه میدان را در پیش گرفت)

وَسوزْ مَپِرْ سُ هَوایْ پیلَهْ تَنْ

(با تمام وجود همرزم خود را جستجو می کند)

روسم اَشْکَبوسْ راگِیْ مِیدانْ کَرْدَنْ بَر

(اشکبوس راه میدان را در پیش گرفت)

وَسوزْ مَپِرْ سُ هَوایْ پیلَهْ تَن

(با تمام وجود همرزم خود را جستجو می کند)

روسم وِه رِزِهْ نَخاوْ کِیْ وَخْتِ خاوَهْ

(رستم بلند شو نخواب الان کی وقت خوابیدن است )

وِه رِزِهْ نَخاوْ کِیْ وَخْتِ خاوَهْ

(رستم بلند شو نخواب الان کی وقت خوابیدن است)

وَخْتِ دارُ وداینْ اَفراسیاوَه ن

(وقت به دار کشیدن افراسیاب است)

روسم وَخْتِ دارُ وداینْ اَفراسیاوَه ن

(وقت به دار کشیدن افراسیاب است)

سِپاهیْ بورِزجانْ کَردی سَرْ نگونْ

(سپاه برازجان را سرنگون کردی)

زنون جادو قَلْتانی وَ خون

(زنون جادوگر را در خون غلتاندی)

سیه خورشه زَنگی شای تَرْزین سُوار وِه شُو وسپاسانش کَردی تارُ ومار

(شبانه سپاه خورشه زنگی که سوار کار خوبی بود را تار ومار کردی)

روسم سیه خورشه زَنگی شای تَرْزین سُوار وِه شُو وسپاسانش کَردی تارُ ومار

(شبانه سپاه خورشه زنگی که سوار کار خوبی بود را تار ومار کردی)

لَسَرْ تا وَه پا سیا بَرْگِمِهْ

(سر تا پا سیاه پوشیدم)

لَسَرْ تا وَه پا سیا بَرْگِمِهْ

(سر تا پا سیاه پوشیدم)

بی دوس قِرْچَهْ قِرْچْ ریشِیْ جَرْگُمِهْ

(در فراق دوست ریشه دلم در حال سوختن است)

لَهْ تاوِ دوریتْ دِل بی قَرا ره ن

(دلم به خاطر دوریت بیقراراست)

بینایی دیدِ م جَهْ خَفَهْ تْ تارِه ن

(از غم دوریت چشمانم تار شده است)

بینایی دیدِ م جَهْ خَفَهْ تْ تارِه ن

(از غم دوریت چشمانم تار شده است)

روسَم وَه فدای رَخْشِ گُلْگونِتْ

(رستم فدای رخش گلگونت شوم )

سرم و سر گرد تیر پر خونت روسم

ایرانی تَه نیا وه توش هَن اومید

(ایرانی فقط به تو امید دارد )

رای ئومیدشان مه که نا ئومید

(امیدشان را نا امید نکن )

روسم روسم

فدای نامت روسم

فدای نامت روسم