شجریان

متن ترانه شتک

شتک زده است به خورشید، خون بسیاران/

شتک زده است به خورشید، خون بسیاران/

بر آسمان که شنیده است از زمین باران/

از زمین باران/

دریده شد گلوی نی زنان عشق نواز/

به نیزه ها که بریدندشان ز نیزاران/

دریده شد گلوی نی زنان عشق نواز/

به نیزه ها که بریدندشان ز نیزاران/

نسیم نیست؟ نه! بیم است بیم دار شدن/

نسیم نیست؟ نه! بیم است بیم دار شدن/

که لرزه می فکند بر تَن سپیداران/

سراب امن و امان است این/

نه امن و امان/

که ره زده است فریبش با باور یاران/

چو چاه ریخته، آوار می شوم بر خویش/

که شب رسیده و ویران ترند، بیماران/

برای من سخن از من مگو به دلجویی/

سخن مگو به دلجویی/

مگیر آینه، مگیر آینه پیش ز خویش بیزاران/

کجا به سنگرس دیو و سنگ بارانش/

در آبگینه حصاری شوند، هوشیاران/

در آبگینه حصاری شوند، هوشیاران/

شتک زده است به خورشید، خون بسیاران