آسمان هفتم

متن ترانه آسمان هفتم

هنگامی که بخش سیاه ماه تنها ستاره ی درخشان آسمان است
هنگامی که خورشید زیر ابرهای تیره ی جنگ پنهان شده
هنگامی که باران سیل آسا تنها به قطراتی اندک در دوردست تبدیل می شود
هنگامی که پرنده ای بر روی درختی نیست
خندیدن درین درد بی معناست
فکر کن که ما نرخ چه چیز را می پردازیم، چرا همه اینگونه دردمندیم
هوسرانی بشر باعث آن است، نه چیز دیگری و ما آن را برنمی تابیم
هر آنچه میبینیم دیوانه وار ناهمگون است، اشک ها و دردهای فراوان
نه خورشید تابان، نه بارش باران، آه که من هرگز نمی خواهم چشمانم چنین روزگاری را ببیند
تنها نابخردانه میشود چنین مسیر غلطی را ادامه داد
تمام آنچه رخ میدهد از خطای ماست
تمام آنچه می پردازیم نرخ خطاهای خود ماست
فکر کن که ما نرخ چه چیز را می پردازیم، چرا همه اینگونه دردمندیم
هوسرانی بشر باعث آن است، نه چیز دیگری و ما آن را برنمی تابیم
هر آنچه میبینیم دیوانه وار ناهمگون است، اشک ها و دردهای فراوان
نه خورشید تابان، نه بارش باران، آه که من هرگز نمی خواهم چشمانم چنین روزگاری را ببیند