- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
ماشینی
متن ترانه هوامو نداشتی
هوامو نداشتی، هوایی شدم
چه کابوسِ بی انتهایی شدم
نگاهت منو زیر و رو می کنه
منو با دلم روبرو می کنه
من و دست بسته تو و قلب خسته
که هرکی رسیده یه جاشو شکسته
ولی حُسنِ عاشق به دیوونگیشه
یه وقتایی کوهم دلش ابری میشه
ابری شو خاطره هاتو ببار بارون شو یاد من عشقو بیار
من می رسم به تو آخرِ کار بارون ببار
من بیقرار توام بیقرار بیرون بیارم از این انتظار
عاشق شدم مثِ ابرِ بهار بارون ببار ...
پریشونم اما پریشون ترم کن
فقط از تو می خوام یه کم باورم کن
هوام از نفس هات داره جون می گیره
نفس می کشم تا خیالت نمیره
ابری شو خاطره هاتو ببار بارون شو یاد من عشقو بیار
من می رسم به تو آخرِ کار بارون ببار
من بیقرار توام بیقرار بیرون بیارم از این انتظار
عاشق شدم مثِ ابرِ بهار بارون ببار ...
متن ترانه برگرد
حس اون شبی که، تو گفتی دیگه
دوست ندارم
نمیشه راحت، حتی یه ساعت
دووم بیارم
تنهات نذاشتم، هرچی که داشتم
دست تو دادم
دیگه بریدم، تو رو ندیدم
برس به دادم
برگرد و
بذار دوباره چشام توو چشای تو واشه
برگرد و
نذار بدون تو زندگیم از هم بپاشه
برگرد و
بگو تو هم مثل من به کسی دل نبستی
برگرد و
بگو هستی
وقتی ازم دوری، نگرانت میشم
به خدا اینجوری، نگرانت میشم
از شبی که رفتی، دلمو خون کردی
خودتم میدونی، میتونی برگردی
متن ترانه غم دنیاس
غم دنیاس
وقتی عشقت دور از اینجاس
وقتی دل بی رمق و خسته و تنهاس
غم دنیاس
دل آدم بشه حساس
وقتی عشقت توو دلش نباشه احساس
غم دنیاس
اون بره و ترکت کنه
هیچ کس هم نباشه که درکت کنه
غم دنیاس
لحظه ی خداحافظی
بفهمی که دیگه بهش نمیرسی
غم دنیاس
وقتی عشقت بد شه خیلی
وقتی که به تو نداشته باشه میلی
غم دنیاس
وقتی خوابشو ببینی
اما هیچ وقت نتونی پیشش بشینی
متن ترانه دل بی تو غم زده
دل بی تو غم زده، چشامو نم زده
آرامش منو، دوریت به هم زده
به خاطر توهه، این همه دلهره
این روزا بدجوری، دلم ازت پره
عزیزم
چی شده که دلم به دل دیگه ای دیگه دل نمیده
از همه بریده
عزیزم
آخه دل توو دله دل من دیگه نیس
مثل تو ندیده
بی تو شدم تباه، توو نیمه های راه
تنهام گذاشتی تو، واسه کدوم گناه
سردرگمم هنوز، فکر تو ام هنوز
دلم به این خوشه، میبینمت یه روز
متن ترانه خیلی برام عزیزه خاطرت
بی تو آینده، نا خوشاینده
عشق من
هیچکی رو جز تو، نمی سنده
چشم من
نه بی تو ای وای نه
لحظه به لحظه، عذاب محضه
عشق من
اگه نبینه
تو رو هر لحظه چشم من
نه بی تو ای وای نه
همیشه به عشقه این عشقت
دل من زنده ست به عشقت
کاش میدونستی کاشکی
میکشم نفس به عشقت
دل بندم
دل کندم از همه به خاطرت
خیلی برام عزیزه خاطرت
دل کندم به خاطرت
متن ترانه سرزنش
نه قحطی گل که نبود
از تو چرا خوشم اومد؟
قشنگتر از تو بود
دلم قید تمومشونو زد
انگار چشام کور شده بود
هیچ کسو غیر تو ندید
تو اومدی توو زندگیم
شدی یه مشکل جدید
من بدترین و بهترین
روزای عمرم با تو بود
تصورم خوب بود ازت
اما چه سود، اما چه سود
یه اشتباه چی داشت واسم
خودخوری و هی سرزنش
از این به بعد من این دلو
دست کسی نمیدمش
نه قحطی یه چیزی بود
فهمیدم اینو این دفه
که توو وجودت این روزا
پیدا نمیشه عاطفه
قحطی چی بود واسه من
یه دل که زود دل نبره
این دل پر احساس من
به درد تو نمیخوره
متن ترانه تو رو می خواستم
دل به دل دله این دل دل مرده بده
بده دل که بد آورده
دلمو پس نده
دل به هر کس نده
طاقت بیار با من
دل بده، دل نکن
آبرومو بخر
آبرومو نریز
باشی میشم عزیز
بری میشم مریض
آی عزیز، آی عزیز، آی عزیز
اینه تنها خواستم
واستا تا واستم
من از اولم به جز تو کسیو نخواستم
پات وامیستم
متن ترانه دلت با منه (ازم دوری)
ازم دوری اما دلت با منه
ازت دورم اما دلم روشنه
توو چشمای تو عکس چشمامه و
توو چشمای من عکس چشمای تو
توی این لحظه هایی که دورم ازت
همه خاطره هامونو خط به خط
دوباره تو ذهنم نگاه می کنم
دارم اسمتو هی صدا می کنم
کی گفته از عشق تو دست می کشم؟
دارم با خیال تو نفس می کشم
چه حس عجیبی، چه آرامشی
تو هم با خیالم، نفس می کشی
می دونم تو هم مثل من دلخوری
تو هم مثل من بغضت رو می خوری
نگاهت پر از حرف و درد دله
ولی خب تموم میشه این فاصله
دوباره مث اون روزای قدیم
که با هم تو بارون قدم می زدیم
از احساس همدیگه حظ می کنیم
زمین و زمان رو عوض می کنیم
کی گفته از عشق تو دست می کشم؟
دارم با خیال تو نفس می کشم
چه حس عجیبی، چه آرامشی
تو هم با خیالم، نفس می کشی
می دونم تو هم مثل من دلخوری
تو هم مثل من بغضت رو می خوری
نگاهت پر از حرف و درد دله
ولی خب تموم میشه این فاصله
دوباره مث اون روزای قدیم
که با هم توو بارون قدم می زدیم
از احساس همدیگه حظ می کنیم
زمین و زمان رو عوض می کنیم
ازم دوری اما دلت با منه . . .
متن ترانه شهر باران
منم مثل تو مات این قصه ام
تو هم مثل من امشبو دعوتی
درست تو همین ساعت و ثانیه
سزاوار زیباترین رحمتی
توو این حس و حال عجیب و غریب
دو تا بال می خوای که رو شونته
تو از هر مسیری بری می رسی
تو از هر دری بگذری خونته
از این سفره ها معجزه دور نیست
ببین دست دنیا تو دست منه
دعا میکنم تا اجابت بشه
دعا میکنم چون دلم روشنه
من از عشق بارون به دریا زدم
به بارون و به آسمون دعوتیم
چه مهمونی باشکوهی شده
تو این لحظه هایی که هم صحبتیم
پیشواز ایرانسل
متن ترانه تصنیف جوانی
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
متن ترانه تصنیف حالا چرا
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
متن ترانه تصنیف مرغ بهشتی
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
متن ترانه تصنیف جوانی
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
متن ترانه تصنیف حالا چرا
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
متن ترانه تصنیف مرغ بهشتی
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
شما اولین نظر را بنویسید.