نمایش

متن ترانه Violin Concerto in D major, Op. 61: Larghetto

به من بگو کجا به خنده میرسیم

حالا که زندگی تکرار ماتمه



همه هراس من از اینه که چرا

هنوز توی نگات یه بغض مبهمه



با تو دقیقه هام بی گریه میگذرن

رو ظلمت و شبم پنجره ای بزار



توی کدوم غروب پناه من میشی

وقتی که گم شدم تو دست انتظار



به من بگو کجا به خنده میرسیم

بگو کجا به خنده میرسیم



دستات تجسم عشق و نوازشه

که تو نهایت آرامش منی



از سقف سرد شب روشنی میچکه

نگاهم که میکنی، لبخند که میزنی



به من بگو کجا به خنده میرسیم

بگو کجا به خنده میرسیم



احساس داشتنت شیرینه و غریب

پیش تو حتی از ابرا سبکترم



اون لحظه که نگات خیرست به آسمون

میتونم از خودم از گریه بگذرم



به من بگو کجا به خنده میرسیم

بگو کجا به خنده میرسیم