ژان دورینگ متولد سال ۱۹۴۷ میلادی در فرانسه می باشد. وی در ۱۳ سالگی به فراگیری گیتار پرداخت و در ۱۷ سالگی‏ موفق به تدریس گیتار کلاسیک غربی در کنسرواتور ملی تولوز شد. پس از اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته فلسفه، کشور فرانسه را به قصد آموختن موسیقی ایرانی ترک کرد و در ایران اقامت نمود. دو سال بعد موسیقی غربی را کاملاً کنار گذاشته و باشوق بسیار به نواختن تار و سه‌تار نزد بهترین استادان آن زمان از جمله علی اکبر خان شهنازی، نورعلی برومند، یوسف فروتن، سعید هرمزی و احمد عبادی پرداخت. سپس به مدت ۴ سال دوره آموزش فلسفه ایرانی را در انجمن حکمت و فلسفه گذراند. بعد از انقلاب اسلامی به فرانسه بازگشت و وارد مرکز پژوهش‌های علمی فرانسه شد. وی پس از بررسی بافت فرهنگی ایران‌زمین و معرفی انواع سازهای ایرانی و فن اجرای آنها به معرفی و تحلیل‏ وجوه نظری و صوری موسیقی ایرانی پرداخته و تأثیرهای عرفان، اساطیر تاریخ و فرهنگ را به طریق علمی و امروزی بر آنها نشان داده است.