حسین صبا در ۱۳۰۳ شمسی متولد شد، وی فرزند میرزاحسین خان از نوازندگان نامی سنتور است.
صبا اولین استاد سنتور هنرستان موسیقی ملّی بود که سنتورنوازی را نزد حبیب سماعی فرا گرفت و سپس به محضر ابوالحسن صبا رسید و نت خوانی و سنتور نوازی و پیانو را نزد این استاد تکمیل کرد. وی تألیفاتی در زمینۀ موسیقی دارد که از آن جمله هستند: «آموزش سنتور»، بخش دوم «کتاب شور»، شامل آهنگ های ابوعطا، افشاری، بیات ترک، دشتی و نوا، بخش سوم «کتاب شور»، شامل آهنگ های همایون، اصفهان، ماهور و چهارگاهمی باشد. وی در اردیبهشت سال ۱۳۳۸ در جوانی چشم از جهان فرو بست و در مقبرۀ ظهیرالدوله به خاک سپرده شده است.