مولوی

متن ترانه چونی بی من

ای همدم روزگار چونی بی من؟/

ای مونس و غمگسار چونی بی من؟/

من با رخ چون خزان زردم بی‌ تو/

تو با رخ چون بهار چونی بی من؟/

ای زندگی تن و توانم همه تو/

جانی و دلی ای دل و جانم همه تو/

تو هستی من شدی از آنی همه من/

من نیست شدم در تو از آنم همه تو/

ای همدم روزگار چونی بی من؟/

ای مونس و غمگسار چونی بی من؟/

من با رخ چون خزان زردم بی‌ تو/

تو با رخ چون بهار چونی بی من؟/

عشقت به دلم درآمد و شاد برفت/

باز آمد و رخت خویش بنهاد برفت/

گفتم به تکلف دو سه روزی بنشین/

بنشست و کنون رفتنش از یاد برفت/

ای همدم روزگار چونی بی من؟/

ای مونس و غمگسار چونی بی من؟/

من با رخ چون خزان زردم بی‌ تو/

تو با رخ چون بهار چونی بی من؟/

ای در دل من میل و تمنا همه تو/

واندر سرِ من مایه ی سودا همه تو/

هرچند به روزگار در می نگرم/

هر چند به روزگار در می نگرم/

امروز همه تویی، امروز همه تویی و/

فردا همه تو، فردا همه تو/

ای همدم روزگار چونی بی من؟/

ای مونس و غمگسار چونی بی من؟/

من با رخ چون خزان زردم بی‌ تو/

تو با رخ چون بهار چونی بی من؟