پرهام

متن ترانه دهاتی

ساده بگم ساده بگم/

ساده بگم دهاتیم/

اهل همین نزدیکیا/

همسایه ی روشنیا/

همخونه ی تاریکیا/

ساده بگم ساده بگم/

بوی علف میده تنم/

هنوز همون دهاتیم/

با همه شهری شدنم/

با همه شهری شدنم/

باغِ غریب دهِ من/

گلای زینتی نداشت/

اسبِ نجیب دهِ من/

نعلای قیمتی نداشت/

اما همون چار تا دیوار/

با بوی خوب کاه گلش/

اما همون چنتا خونه/

با مردم سادهِ دلش/

اما همون چار تا دیوار/

با بوی خوب کاه گلش/

اما همون چنتا خونه/

با مردم ساده دلش/

برای من که عکسمو/

مدتیه توو آب چشمه ندیدم/

برای من که شهریم/

از اون هوا دل بریدم/

برای من که عکسمو/

مدتیه توو آب چشمه ندیدم/

برای من که شهریم/

از اون هوا دل بریدم/

دنیایی که دیدنِ اون/

اگر چه مثلِ قدیما/

راه درازی نداره/

اما می دونم که دیگه/

دنیای خوبه سادگی/

به من نیازی نداری/

برای من که عکسمو/

مدتیه توو آب چشمه ندیدم/

برای من که شهریم/

از اون هوا دل بریدم/

برای من که عکسمو/

مدتیه توو آب چشمه ندیدم/

برای من که شهریم/

از اون هوا دل بریدم/

ساده بگم ساده بگم/

ساده بگم دهاتیم/

اهل همین نزدیکیا/

همسایه ی روشنیا/

همخونه ی تاریکیا/

ساده بگم ساده بگم/

بوی علف میده تنم/

هنوز همون دهاتیم/

با همه شهری شدنم/

با همه شهری شدنم/

باغِ غریب دهِ من/

گلای زینتی نداشت/

اسب نجیب دهِ من/

نعلای قیمتی نداشت/

اما همون چار تا دیوار/

با بوی خوب کاه گلش/

اما همون چنتا خونه/

با مردم ساده دلش/

اما همون چار تا دیوار/

با بوی خوب کاه گلش/

اما همون چنتا خونه/

با مردم ساده دلش/

برای من که عکسمو/

مدتیه توو آب چشمه ندیدم/

برای من که شهریم/

از اون هوا دل بریدم/

برای من که عکسمو/

مدتیه توو آب چشمه ندیدم/

برای من که شهریم/

از اون هوا دل بریدم