ترانه

متن ترانه عرفان

ابری شدن را آسان گرفتم
باران گرفت و پایان گرفتم
در اوجِ اندوه در عمق دردم
حال و هوای عرفان گرفتم
بی معرفت ها آسوده باشید
از بودنِ او ایمان گرفتم
سر میدهم من بر پایِ این عشق
از بس کنارش سامان گرفتم
با هر گناهی بی وقفه از او
فرصت برای جبران گرفتم
از هر که جز او خیری ندیدم
هر چه دویدم کمتر رسیدم
قربانِ او که نازی ندارد
با من خیالِ بازی ندارد
قربانِ او که زیباترین است
قلبم کنارش رازی ندارد
قربانِ او که نازی ندارد
با من خیالِ بازی ندارد
قربانِ او که زیباترین است
قلبم کنارش رازی ندارد
ابری شدن را آسان گرفتم
باران گرفت و پایان گرفتم
در اوجِ اندوه در عمق دردم
حال و هوای عرفان گرفتم
سر میدهم من بر پایِ این عشق
از بس کنارش سامان گرفتم
با هر گناهی بی وقفه از او
فرصت برای جبران گرفتم