پروانگی

متن ترانه پروانگی

من اولین پروانه بودم که انقدر توو فکر خطر بودم
اما به چشم تو کم ام شاید ای کاش من پروانه تر بودم
ای کاش میشد سهم تو باشم پرواز من توو مشت تو جا شه
هر لحظه تن میدم به دست تو حتی اگه دیوونگی باشه
شکل قفس می گیره انگشتات من با فضای پیله مأنوسم
حبس ابد توو دست تو خوبه من بابتش دستاتو می بوسم
اونقدر اطراف تو می گردم تا ذهنت از تصویر من پر شه
نزدیکه روزی که نمی تونه دنیای تو بی من تصور شه