- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
کجا به خنده می رسیم
متن ترانه تحملم کن
تحملم کن اگه شکستم، اگه که خستم
تحملم کن اگه به سوگ خودم نشستم
برای گریه که فرصتی نیست بزار بمیرم
بزار تقاص سقوطمو از خودم بگیرم
اگه نگاهم ماته سرده
اگه وجودم غرقه درده
گناه من نیست، باور کن
تو رو که دیدم دنیا لرزید
تمام روحم از هم پاشید
بیا شبامو پرپر کن
برای امروز به فکر من باش که فردا دیره
که بی تو شوق بارون و مهتاب، از خونه میره
امیدم این بود که بی کسیمو ازم بگیری
نمیدونستم تو هم به، غربت به شب اسیری
اگه نگاهم ماته سرده
اگه وجودم غرقه درده
گناه من نیست باور کن
تو رو که دیدم دنیا لرزید
تمام روحم از هم پاشید
بیا شبام و پرپر کن
پیشواز ایرانسلمتن ترانه زندگی مسخره
من از این زندگی مسخره هیچی نمیخوام
جز یه پیانو و یه حنجره هیچی نمیخوام
هرچی خواستم نه به هر چی که نخواستم رسیدم
حالا جز عمر گره تو گره هیچی نمیخوام
هیچکی یادداشتامو هیچ وقت ننوشت و دیگه من
از تو هم دفتر بی خاطره هیچی نمیخوام
تا سر از خاطرۀ دستای رنگی درآرم
جز قلم وقتی پُر از جوهره هیچی نمیخوام
نبین از عشقای تو بچگی هیچی نمیگم
جز تو و بادکنک و سرسره هیچی نمیخوام
تیکه چوبی باشه اسب کودکی های منه
باد اگه میوزه جز فرفره هیچی نمیخوام
من از این زندگی مسخره هیچی نمیخوام
جز یه پیانو و یه حنجره هیچی نمیخوام
وقتی از بی تپشی دنیا عقیمه واسه من
غیر عشق، این تپش باکره هیچی نمیخوام
بی چشای تو به جز آینه و چشمای خودم
که تو بارون جدایی، تره هیچی نمیخوام
توی شعر اون که با من زندگی کرده دلمه
جز جوون موندن این شاعره هیچی نمیخوام
هی میپرسن چی میخوای
اون که میخوام نیست
اما باز انگاری گوش خلایق کَره
هیچی نمیخوام
بس که مُردم رو صلیب ستم بی خبرا
غیر عیسایی از این ناصره هیچی نمیخوام
متن ترانه کجا به خنده میرسیم
به من بگو کجا به خنده میرسیم
حالا که زندگی تکرار ماتمه
همه هراس من از اینه که چرا
هنوز توی نگات یه بغض مبهمه
با تو دقیقه هام بی گریه میگذرن
رو ظلمت و شبم پنجره ای بزار
توی کدوم غروب پناه من میشی
وقتی که گم شدم تو دست انتظار
به من بگو کجا به خنده میرسیم
بگو کجا به خنده میرسیم
دستات تجسم عشق و نوازشه
که تو نهایت آرامش منی
از سقف سرد شب روشنی میچکه
نگاهم که میکنی، لبخند که میزنی
به من بگو کجا به خنده میرسیم
بگو کجا به خنده میرسیم
احساس داشتنت شیرینه و غریب
پیش تو حتی از ابرا سبکترم
اون لحظه که نگات خیرست به آسمون
میتونم از خودم از گریه بگذرم
به من بگو کجا به خنده میرسیم
بگو کجا به خنده میرسیم
پیشواز ایرانسلمتن ترانه یه پیانو یه گل سرخ
یه پیانو، یه گل سرخ، یه چراغ نیمه روشن
یه شب ستاره سوز و آخرین ترانه من
غم جمعه های سرد و یاد تلخ حرفای تو
زخم انگشتای خستم رو تن سرد پیانو
توی بن بست ترانه، دیگه خاتونی ندارم
تا دوباره یه ملودی رو گریه هاش بزارم
دیگه فرصتی نمونده واسه نت کردن فریاد
نای گریه کردنم نیست واسه تو که رفتی بر باد
روی صندلی چوبی، اینجا پشت این پیانو
میخونم که خوندنی نیست، غم تلخ حرفای تو
کوچ مهتاب و هنوزم، ندیدی با چشمای خیس
نگو از ترانه بازی، هر غمی که خوندنی نیست
یه پیانو، یه گل سرخ، یه چراغ نیمه روشن
یه شب ترانه سوز و نت به نت شکستن من
یاد گریه من و تو تو شبای بی گناهی
واسه اون ستاره هایی که میمردن اشتباهی
توی بن بست ترانه دیگه خاتونی ندارم
تا دوباره یه ملودی روی گریه هاش بذارم
دیگه فرصتی نمونده واسه نت کردن فریاد
نای گریه کردنم نیست واسه تو که رفتی بر باد
پیشواز ایرانسلمتن ترانه یاد تو
از من و تو روی ساحل، تنها یک رد پا مونده
رفتی اما رنگ چشمات،تو نگاه دریا مونده
از من و تو توی جنگل، بین شاه بلوطای پیر
هنوزم عکس دو تا قلب، رو تن درختا مونده
از تو تنها یادی مونده، پشت این پنجره سرد
یاد اون چشمای نازت، که من و دیوونه میکرد
یاد اون ساعت سنگین، لحظه وداع آخر
که بهت با گریه گفتم، یه روزی دوباره برگرد
شب ویرونی آینه، شب سوختن ستاره
شبی که با خنده گفتی، دیگه فایده ای نداره
حالا من موندم و یادِ عشقی که شکست و فرسود
یاد عاشقی که یک روز تکیه گاه بغض من بود
هنوزم وقتی غروبا، دریا رنگ غم میگیره
وقتی تو دست صخره، موجی آهسته میمیره
من به یاد تو میافتم، نازنین رفته از دست
ولی افسوس دیگه انگار، واسه گریه خیلی دیره
متن ترانه خودمو گم کردم
خودمو گم کردم و اون منِ دیروزو
این که توی آینست خود منم یا تو
خودمو گم کردم کجا نمیدونم
خسته شدم از این روح پریشونم
اسیر دنیایی تاریک و بی نورم
به هر طرف میرم باز از خودم دورم
دنبال دستای پاک تو میگردم
کجا برم وقتی خودم و گم کردم
ندایی تو قلبم از عاشقی میگه
کسی رو غیر از تو نمیشناسم دیگه
نگو دیگه وقتی برای موندن نیست
کسی به غیر از تو تو دنیای من نیست
فقط نگاهم کن برای یک لحظه
عشقم به تو دیگه حقیقتی محضه
من کی نگاهت رو از خاطرم بردم
من که بدون تو هر ثانیه مُردم
نگو دیگه وقتی برای موندن نیست
کسی به غیر از تو تودنیای من نیست
من کی نگاهت رو از خاطرم بردم
من که بدون تو هر ثانیه مردم
خودم و گم کردم و اون منِ دیروزو
این که توی آینست خود منم یا تو
خودم و گم کردم کجا نمیدونم
خسته شدم از این روح پریشونم
اسیر دنیایی تاریک و بی نورم
به هر طرف میرم باز از خودم دورم
دنبال دستای پاک تو میگردم
کجا برم وقتی خودم و گم کردم
متن ترانه آیین هوار
باید دیوونگی هام و ببخشی
نگاه سرد چشمام و ببخشی
میدونم گاهی حرفام خیلی تلخه
بگو میتونی حرفام و ببخشی
باید گاهی تو چشمام خیره شی تا
ببینی تا چه حد غمگین و خستم
نمیدونم دخیل دلخوشیم و
به چشمای کدوم آیینه بستم
یه دنیا خاطره تو کوله بارم
من و از زندگی مایوس کرده
شبای بی چراغ زندگیم و
پر از تنهایی و کابوس کرده
تو میتونی کنار بمونی
تو میتونی من و از نو بسازی
تو میتونی من و آشتی بدی بااااا
شبای روشن ستاره بازی
تو نور روشن شبای بعدی
همون روزایی که آیینه وارن
همون روزای خوشرنگ دل انگیز
که تو آغوششون پروانه دارن
تو میتونی با یک لبخند شیرین
بدی های من و آسون ببخشی
میتونی به کویر خشک قلبم
تو به آهستگی بارون ببخشی
باید دیوونگی هام و ببخشی
نگاه سرد چشمام و ببخشی
میدونم گاهی حرفام خیلی تلخه
بگو میتونی حرفام و ببخشی
پیشواز ایرانسلمتن ترانه وداع
وداع آخرم با تو، وداعم با نفسهامه
ببین نزدیکه ویرون شم، رفیقم قلب تنهامه
یه دریا تو چشام دارم، شبم سرریز باررونه
بدون تو کسی جز من کنار من نمیمونه
نه همراهی که راهی شه، نه دستی که پناهی شه
نه فانوسی که پایان هراس کوره راهی شه
چشام خیسن خداحافظ، عزیز من خداحافظ
دلم خونه خداحافظ، پشیمونه خداحافظ
تمومه عمر آوازم، دیگه خاموشه خاموشم
نمیری هرگز از یادم، من از یادت فراموشم
شروع رفتنت بی من، شروع شعر اندوهه
بدون بعد از تو یاد تو، برام سنگین تر از کوهه
غزل سردرگمه بی تو، ترانه بوی غم داره
دیگه دستای لرزونم، تب دستات و کم داره
چشام خیسن خداحافظ، عزیز من خداحافظ
دلم خونه خداحافظ، پشیمونه خداحافظ
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
شما اولین نظر را بنویسید.