رواق

متن ترانه رواق

بر رواق مدوّر دوران
مینویسیم و هر چه باداباد
مرد این قصهی تهمتنکش
شرفش را به نان نخواهد داد

من مرید پیمبر دردم
از نَهمردان امان نمیگیرم
با روان گرسنه میمیرم
صِله از سفلگان نمیگیرم