- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
relax
متن ترانه سیگار پشت سیگار
خمیازه های کش دار، سیگار پشت سیگار/
شب، گوشه ای به ناچار، سیگار پشت سیگار/
این روح خسته هر شب، جان کندنش غریزیست/
لعنت به این خود آزار، سیگار پشت سیگار/
پای چپ جهان را، با اره ای بریدند/
چپ پاچه های شلوار، سیگار پشت سیگار/
در انجماد یک تخت این لاشه منفجر شد/
پاشیده شد به دیوار، سیگار پشت سیگار/
صد صندلی در این ختم، بی سرنشین کبودند/
مردی تکیده بیزار سیگار پشت سیگار/
این پنج پنجه امشب هم خوابگان خاکند/
بدرود ِ دست و گیتار، سیگار پشت سیگار/
مُردم از این رهایی، در کوچه های بن بست/
انگارها نه انگار، سیگار پشت سیگار/
مبهوت رد دودم، این شکوه ها قدیمیست/
مومن به اصل تکرار، سیگار پشت سیگار/
صد لنز بی ترحم در چشم شهر جوشید/
این شاعران بیکار، سیگار پشت سیگار/
در لابه لای هر متن این صحنه تا ابد هست/
مردی به حال اقرار، سیگار پشت سیگار/
اسطوره های خائن در لابه لای تاریخ/
خوابند عین کفتار، سیگار پشت سیگار/
عکس تو بود و قصه، قاب تو بود و انکار/
کوبیدمش به دیوار، سیگار پشت سیگار/
هر شب همین بساط است، چای و سکوت و یک فیلم/
بعد از مرور اشعار سیگار پشت سیگار/
ته مانده های سیگار در استکانی از چای/
هاجند و واج انگار، سیگار پشت سیگار/
کنسرو شعر سیگار تاریخ انقضا خورد/
سه، یک، ممیز چهار، سیگار پشت سیگار/
خودکار من قدیمیست، گاهی نمی نویسد/
یک مارک بی خریدار، سیگار پشت سیگار/
خمیازه های کش دار، سیگار پشت سیگار/
شب گوشه ای به ناچار، سیگار پشت سیگار/
این روح خسته هر شب، جان کندنش غریزیست/
لعنت به این خود آزار، سیگار پشت سیگار
متن ترانه نوستالژیا
🗣 Reza Yazdani
🎵 Nostalgia
#RezaYazdani
پشت خط قرمز ترانه ها راوی یه شعر گم شده تو دود
راوی خاطره های زخمی ام پره نوستالژی روزای کبود
پر بغضم پر بهت و انتظار ، انتظاری عبث و پوچ و محال
انتظار با تو همسفر شدن دوباره میون جاده شمال
دلم پره بیا بازم با همدیگه بریم سفر
جای ما اونجا خالیه منو ببر منو ببر
یه عمر جاده شمال منتظر عبور ماست
نمیدونه یکی از اون دو تا قناری بی صداست
من پر از خواب های نیمه کاره ام
پره یاد روزای رفته به باد
چشامو و میبندم و وا میکنم
تا شاید عطرت به خاطرم بیاد
تا شاید دوباره همسفر بشیم
توی جاده ای به مقصد جهان
با همون پیکان قراضه که یه روز
یکی جاش گذاشت کنار اتوبان
یه پیکان قراضه است ولی توی رویاش
هنوزم جوونه خیالش میتونه بازم توی جاده یه کله برونه
خیالش هنوزم موتور مانده باقی تو صندوق سینه
یه پیکان قراضه کنار اتوبان داره خواب میبینه
از کنار کودکی هام میگذرم از رهاترین روزای زندگیم
کاش میشد یه لحظه تکرار بشه اون هوای سر به زیر سادگی
کاش میشد دوباره پا به پا بشیم کاش میشد حتی شد واسه یه بار
کودکانه ها دوباره گل کنن تو عبور خیابون لاله زار
لاله زار کاش میتونستیم همیشه بچه بمونیم
عمو زنجیر باف و بازم توی کوچه ها ت بخونیم
لیمونات شیشه ای دو زار لواشک برگی یه شاهی
بابا نون نداد نوشتن توی دفترای کاهی
لاله زاری که هنوز تو کوچه هاش خاطره های ما پرسه میزنه
سر کوچه ملیش مردی که داره توی رویاهاش جون میکنه
سر کوچه ملی یه مرد یه مرد که سی سال پیش ساعتش یخ زده
نمیدونه دنیا چه رنگی شده نمیدونه کی رفته کی اومده
سر کوچه ملی یه مرده یه مرد توی پالتوی کهنه عهد بوق
داره عابرا رو نگاه میکنه که رد میشن از کوچه های شلوغ
حیف نمیشه به عقب برگردیم به شبای پرسه در به دری
کافه چی دکمه برگشت بزن به روزای خوب کافه نادری
چشم تو چش ستاره ها همیشه بردیم یادته
واسه تنهایی شب غصه میخوردیم یادته
من مثل سایه تو تو واسه من مثل نفس
هر دو برای هم میمردیم یادته...
متن ترانه بلاتکلیف
چه بلاتکلیفم وسط این بحران
تو کجایی بانو تو کجایی الان
من دچار آسمم این هوا آلودست
تو اگه برگردی ماسک اکسیژن هست
این هوا آلودس حتی تو شعر کهن
تو کجایی الان منبع اکسیژن
بی تو هر ویروسی به سرم میچسبه
خبر ترحیمم سر کوجه نصبه
وقتی نیستی تو شب من
قلب یادش میره پمپاژ
میشه یه ماشین سنگین ته تاریخ یه گاراژ
زندگی یادم نیست از همه میترسم
یه هیولا اینجاست خاطرات مبهم
تازه من یک هفته ست از تو دورم قربان
چه کنم بعد از این، چه کنم با پایان
همه جا تاریکه برق کلا رفته
بی تو قطع آب و برق و شعر و نفته
بی تو جنگ سوم تو جهانم رخ داد
همه ی گلهارو گوله پاسخ داد
وقتی نیستی تو شب من
قلب یادش میره پمپاژ
قلب یادش میره پمپاژ
میشه یه ماشین سنگین ته تاریخ یه گاراژ
متن ترانه کجا گمت کردم
کجا گمت کردم تو این شب جاری
هنوز میخوابم هنوز بیداری
هنوز خوشبینی به سبزی فردا
کجا گمت کردم کجای این دنیا
ما اهل هم بودیم هم شب و هم فانوس
کجا گمت کردم کجای این کابوس
پشت کدوم ابر بارونی پاییز
کجای این هق هق این گریه ی یکریز
شاید که برگردی
شاید که پیدا شی
شاید که آغازی در انتها باشی
تمامه دیروز و پی تو میگردم
کجا گمم کردی
کجا گمت کردم
ما اهل هم بودیم هم شب و هم فانوس
کجا گمت کردم کجای این کابوس
پشت کدوم ابر بارونی پاییز
کجای این هق هق این گریه ی یک ریز
متن ترانه حرف های بی مخاطب
مثل خاطرات بد کردار
تو سرم مثل بوق ممتد شد
با خودت جور تازه ای تا کن
با بدی جور تازه ای بد شو
مثل حرف های بی مخاطب باش
تو سرم مثل پنکه می چرخی
دم بکش رو اجاق چشم من
آب خوش تو گلوی من جا خورد
وقتی چشمهای من تورو دیدن
مثل فیلم های بی سرانجامی.
طی کنم بیخیالی چیرو
توی این شبای بیخوابی
بعد از این ز بام های دروغ
قوس های تشدید بی تابی
نگران نباش حل میشه
واسه من نشو آب رو آتیش
مثل تب کردن گل یخ باش
جست و جو کن اتفاق منو
تو این جهان بی کنکاش
مثل سایه با منی همه جا
چی میدونی از گذشته ی من
توی دنیا له و لورده شو
اگه ارباب هایی بودن
من برای خودم یه برده شدم
لای تقویم حسمو وا کن
مثل اعتراض نطفه ببند
توی نت ها کوک بی اعصاب
دنیارو آب میبره امروز
پاشو پاشو پاشوووو از خواب
مثل حرف های بی مخاطب باش
نگران باش حل نمیشه....!!!
متن ترانه گرامافون
روی گرامافون، چرخیدن مهتاب
تو سمفونی شب، آغاز من در خواب
کوچه مشخص نیست، این روبرو دریاست
زیبایی محضه، حتی خدا اینجاست
تو باز می رقصی با موج با مهتاب، در باد
من باز می رقصم کنج اتاق خواب، در یاد
تو مه فرو میریم سال هزار و چند با تو
هر روز پرواز از تجریش تا دربند با تو
پرواز می کردیم تا کافه توی برف
هی حرف پشت حرف
حالا تو این لحظه رو بام تهرانیم
بارون شروع می شه تو بیت پایانی
تو باز می رقصی با موج با مهتاب، در باد
من باز می رقصم کنج اتاق خواب، در یاد
تو مه فرو میریم سال هزار و چند با تو
هر روز پرواز از تجریش تا دربند با تو
مهتاب می چرخه روی گرامافون
تو باز می رقصی تنهایی تو بالُن
بالُنِ شخصیِ پرواز تا تجریش
انگار می گیری آینده رو از پیش
این فصل از خوابم داره تموم میشه
بارون شروع میشه، بارون شروع می شه
متن ترانه نوار
کنار طاقچه یه ضبط صوت با چند تا نواره
که هر یه دونش واسم هزار تا خاطره داره
جاز و کلاسیک، واترز و بیتلز، غربی و شرقی
رقص پیانو، جادوی سنتور، گیتار برقی
یکیشون پر از شعرایی که واست می گفتم
یکیو از تو، تو آخرین شب کادو گرفتم
بوی عیدی و توپ، کافه نادری، با هم شنیدیم
مرد تنها رو از کوچه برلن با هم خریدیم
یه ضبط و چند تا نوار کاست
دلخوشی من فقط همیناست
خیلی گذشته اما واسه من
نبودن تو هنوز معماست
نوار خالی صدای هق هق
سهم من از تو فقط همیناست
کجای قصه بازی عوض شد
که نیستی اما عطر تو اینجاست
اونی که عشقو خاطره هاشو با تو شریکه
به جای دستات، حالا تو دستاش خودکار بیکه
ترانه ها رو عقب میاره، گوش می ده صد بار
کاش دنیارو هم میشد عقب برد، فقط با خودکار
تو هر نواری یه ردپا از عشق تو مونده
انگار یه دنیا فقط واسه تو آواز می خونده
با اینکه آواز همدمِ مردِ خاطره بازه
عوض نمی شه جای تو با این ضبطِ قراضه
یه ضبط و چند تا نوار کاست
دلخوشی من فقط همیناست
خیلی گذشته اما واسه من
نبودن تو هنوز معماست
نوار خالی صدای هق هق
سهم من از تو فقط همیناست
کجای قصه بازی عوض شد
که نیستی اما عطر تو اینجاست
متن ترانه حرفای شخصی
يه سری حرف های شخصي، يه ترانه ی خصوصی
می نويسم رو پيانو، با يه خودنويس طوسی
يه قشون حس منظم، مثل يه ارتش محكم
پشت تو واسادم اينجا، توی اينكه طوسی مبهم
عصبی تر از هميشه، اين روزا خيلی كلافم
روحمو ميشكافم اينبار، تا يكی از نو ببافم !
ذهن خلاق حقيقت، با سليقم نميخونه
نوسان داره و در من، همه چی رنگ جنونه
من به سبك خودم اينبار، بيمه ميشم تو ترانه
با همين حرف های شخصی كه، ندارن عاشقانه !
از هميشه عاطفی تر، مستقل شدی تو از من
توی جسمم مُرد با تو، روحِ آخرين تهمتن
يه شناسنامه ی تازه، واسه ی خودم گرفتم
يه شناسنامه كه قلبم، بايد عادت كنه كم كم!
واسه من ديگه مهم نيست، كی كجای قصه جا شه
چه كسی بدون دعوت، پاش تو اين ترانه وا شه !
ديگه يا زنگيه زنگی، يا كه نه! روميه رومی !
خسته ام ازين تعادل، اين تعادل عمومـــی
من به سبك خودم اينبار، بيمه ميشم تو ترانه
با همين حرف های شخصی كه، ندارن عاشقانه !
من يه عمريه نشستم، به هواي يه نشونه
با يه مشت فكری كه انگار، دوهزار سالشونه !
يه نشونه يا يه آدرس، كه به سمت تو نباشه
كوه خاطرات با تو، يه دفعه از هم بپاشه
فاجعه خيلی عميقه، درد تحت كنترل نيست
من ديگه اسمی ندارم، تو بهم ميگی آنارشيست
اينارو ميگم كه شايد، درد دوری عادی تر شه
اين ترانه ی خصوصی، يك كمی عمومی تر شه
من به سبك خودم اينبار، بيمه ام با اين ترانه
با همين حرفها كه گفتم، فارغ از هر عاشقانه
متن ترانه بدون تو هیچم
بدون تو هيچم يه خاليه تو هم
تصويری مخدوشم از پازلی مبهم
يه اشك بی بغض و يه ابر بی بارون
يه درد بی درمون يه زخم بی مرحم
بدون تو هيچم يه سايه تو سايه
تو خونه ی وحشت بدون همسايه
يه پيچك رو ديواربه هيچی می پيچم
بدون تو هيچم بدون تو هيچم
بدون تو هيچم اوجی سرازيرم
يه رفت و برگشت فقط عقب ميرم
يه شعر بی شاعر يه عشق بی معشوق
يه كوه بی قله يه دشت بی شيرم
بدون تو هيچم يه تانگوی مفرد
يه جاده بی مقصد يه پوچی ممتد
سرابی تو در تو، پست ته پیچم
بدون تو هيچم بدون تو هيچم
بدون تو هيچم يه دردِ تو دردم
تو كوچه ای تاريك تنهاترين مردم
قراری كنسل و يه كافه ی تعطيل
يه سيگار خيس و يه قهوه ی سردم...
بدون تو هيچم ، يه خالی سرشار
يه تيزی روی رگ تو روزهای شب وار
اتاقی درهم و چند كاغذ پاره
يه تقويم سوخته يه ساعتِ بيكار
متن ترانه حرفای شخصی
يه سری حرف های شخصي، يه ترانه ی خصوصی
می نويسم رو پيانو، با يه خودنويس طوسی
يه قشون حس منظم، مثل يه ارتش محكم
پشت تو واسادم اينجا، توی اينكه طوسی مبهم
عصبی تر از هميشه، اين روزا خيلی كلافم
روحمو ميشكافم اينبار، تا يكی از نو ببافم !
ذهن خلاق حقيقت، با سليقم نميخونه
نوسان داره و در من، همه چی رنگ جنونه
من به سبك خودم اينبار، بيمه ميشم تو ترانه
با همين حرف های شخصی كه، ندارن عاشقانه !
از هميشه عاطفی تر، مستقل شدی تو از من
توی جسمم مُرد با تو، روحِ آخرين تهمتن
يه شناسنامه ی تازه، واسه ی خودم گرفتم
يه شناسنامه كه قلبم، بايد عادت كنه كم كم!
واسه من ديگه مهم نيست، كی كجای قصه جا شه
چه كسی بدون دعوت، پاش تو اين ترانه وا شه !
ديگه يا زنگيه زنگی، يا كه نه! روميه رومی !
خسته ام ازين تعادل، اين تعادل عمومـــی
من به سبك خودم اينبار، بيمه ميشم تو ترانه
با همين حرف های شخصی كه، ندارن عاشقانه !
من يه عمريه نشستم، به هواي يه نشونه
با يه مشت فكری كه انگار، دوهزار سالشونه !
يه نشونه يا يه آدرس، كه به سمت تو نباشه
كوه خاطرات با تو، يه دفعه از هم بپاشه
فاجعه خيلی عميقه، درد تحت كنترل نيست
من ديگه اسمی ندارم، تو بهم ميگی آنارشيست
اينارو ميگم كه شايد، درد دوری عادی تر شه
اين ترانه ی خصوصی، يك كمی عمومی تر شه
من به سبك خودم اينبار، بيمه ام با اين ترانه
با همين حرفها كه گفتم، فارغ از هر عاشقانه
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
شما اولین نظر را بنویسید.