- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
داغ،فراق
متن ترانه تصنیف جوانی
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
متن ترانه تکنوازی قانون
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
متن ترانه چهارمضراب دشتی
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
متن ترانه تصنیف حالا چرا
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
متن ترانه تکنوازی قانون
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
متن ترانه تصنیف دام صیاد
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
متن ترانه قطعۀ حزین
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
متن ترانه تکنوازی نی فرود به ترک
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
متن ترانه تصنیف بس کن ای دل
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Hadise Del
#AbdolhosseinMokhtabad
ای گل باغ وفا، درد مرا درمان کن
جرعه ای ریز و مرا بنده نافرمان کن
راز میخوارگیم از همه کس پنهان کن
گوشه چشم به حال من بی سامان کن
باشد آن شاهد دلدار سرایی بدهد
بر سر کوی تو ای می زده، دیوانه شدم
عقل را راندم و وابسته به میخانه شدم
دور آن شمع دل افروز چو پروانه شدم
به هوای شکن گیسوی تو شانه شدم
درد دل را به که گویم که دوایی بدهد
متن ترانه چهارمضراب بیات ترک
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
متن ترانه تکنوازی نی
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
متن ترانه شکستهسازی
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
متن ترانه تصنیف مرغ بهشتی
🗣 Abdolhossein Mokhtabad
🎵 Samae Sookhtan
#AbdolhosseinMokhtabad
عشق شادی‌ست، عشق آزادی‌ست
عشق آغاز آدمی زادی‌ست
عشق آتش به سینه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشی در نهفت پرده ی جان
در بن جان زندگی پنهان
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن
زندگی را به عشق بخشیدن
زنده است آن که عشق می‌ورزد
دل و جانش به عشق می ارزد
آدمی بی زلال این آتش
مشت خاکی‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدی و گر نیکی
تو شبی بی چراغ تاریکی
چون درخت آمدی زغال مرو
میوه‌ای پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مایه‌ی سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خیالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت می داند
رقم سرنوشته می خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهی و پا در بند
سرکشیدم به آسمان بلند
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد
کنده‌ی پیر آتش اندیشم
آرزومند آتش
پیشواز ایرانسلپیشواز ایرانسلپیشواز ایرانسلپیشواز ایرانسلپیشواز ایرانسل
متن ترانه لحظه مرگم
رفتی بی من شدم تنها، دلم شد همدم غمها
آره من برات میمردم، وقتی از عشقت میگفتم
اما تو رفتی از پیشم، فکر نکردی دیوونه میشم
بازم اشکاتو میبینم، وقتی به یاد تو میشینم
دارم از دوریت میمیرم، هی بهونتو میگیرم
تو همونی که میگفتم با نفسهات جون میگیرم
دیگه بی تو نمیتونم، یه لحظه هم بمونم
لحظه ها رو باز میبینم، ای خدا دارم میمیرم
غصه تنهاییامون ببین تا کجا رسیده
قصه عشق و فریبی که حتی خدا ندیده
شومی خاطره هامون پا گرفت تو هر دقیقه
لحظه ها میگذره اما تو شدی برام غریبه
بازم سرمای زمستون تو رو یاد من میاره
تو و اون عشق غریبی که لحظه هامو میشماره
غصه تلخ جدایی منو آتیش میکشونه
چرا عشقای کثیفی شده رسم این زمونه
یاد من باش، وقتی بی من این ترانه رو شنیدی
یاد من باش، اگه حتی منو توی خواب ندیدی
مثل عشقبازی شبنم روی برگ های مریم
دارم از دست تو میرم، میرسه لحظه مرگم
متن ترانه لحظه مرگم
رفتی بی من شدم تنها، دلم شد همدم غمها
آره من برات میمردم، وقتی از عشقت میگفتم
اما تو رفتی از پیشم، فکر نکردی دیوونه میشم
بازم اشکاتو میبینم، وقتی به یاد تو میشینم
دارم از دوریت میمیرم، هی بهونتو میگیرم
تو همونی که میگفتم با نفسهات جون میگیرم
دیگه بی تو نمیتونم، یه لحظه هم بمونم
لحظه ها رو باز میبینم، ای خدا دارم میمیرم
غصه تنهاییامون ببین تا کجا رسیده
قصه عشق و فریبی که حتی خدا ندیده
شومی خاطره هامون پا گرفت تو هر دقیقه
لحظه ها میگذره اما تو شدی برام غریبه
بازم سرمای زمستون تو رو یاد من میاره
تو و اون عشق غریبی که لحظه هامو میشماره
غصه تلخ جدایی منو آتیش میکشونه
چرا عشقای کثیفی شده رسم این زمونه
یاد من باش، وقتی بی من این ترانه رو شنیدی
یاد من باش، اگه حتی منو توی خواب ندیدی
مثل عشقبازی شبنم روی برگ های مریم
دارم از دست تو میرم، میرسه لحظه مرگم
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
شما اولین نظر را بنویسید.