- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
انتخابی
پیشواز ایرانسل
متن ترانه دل بی تو غم زده
دل بی تو غم زده، چشامو نم زده
آرامش منو، دوریت به هم زده
به خاطر توهه، این همه دلهره
این روزا بدجوری، دلم ازت پره
عزیزم
چی شده که دلم به دل دیگه ای دیگه دل نمیده
از همه بریده
عزیزم
آخه دل توو دله دل من دیگه نیس
مثل تو ندیده
بی تو شدم تباه، توو نیمه های راه
تنهام گذاشتی تو، واسه کدوم گناه
سردرگمم هنوز، فکر تو ام هنوز
دلم به این خوشه، میبینمت یه روز
متن ترانه غم دنیاس
غم دنیاس
وقتی عشقت دور از اینجاس
وقتی دل بی رمق و خسته و تنهاس
غم دنیاس
دل آدم بشه حساس
وقتی عشقت توو دلش نباشه احساس
غم دنیاس
اون بره و ترکت کنه
هیچ کس هم نباشه که درکت کنه
غم دنیاس
لحظه ی خداحافظی
بفهمی که دیگه بهش نمیرسی
غم دنیاس
وقتی عشقت بد شه خیلی
وقتی که به تو نداشته باشه میلی
غم دنیاس
وقتی خوابشو ببینی
اما هیچ وقت نتونی پیشش بشینی
متن ترانه برگرد
حس اون شبی که، تو گفتی دیگه
دوست ندارم
نمیشه راحت، حتی یه ساعت
دووم بیارم
تنهات نذاشتم، هرچی که داشتم
دست تو دادم
دیگه بریدم، تو رو ندیدم
برس به دادم
برگرد و
بذار دوباره چشام توو چشای تو واشه
برگرد و
نذار بدون تو زندگیم از هم بپاشه
برگرد و
بگو تو هم مثل من به کسی دل نبستی
برگرد و
بگو هستی
وقتی ازم دوری، نگرانت میشم
به خدا اینجوری، نگرانت میشم
از شبی که رفتی، دلمو خون کردی
خودتم میدونی، میتونی برگردی
متن ترانه بخش 1
با من صنما، دل دل دل دل و دل دل
یک دل دل یک یک دله کن
با من صنما، دل دل دل دل و دل دل
یک دل دل یک یک دله کن
گر سَر ننهم
گر سَر ننهم
وآنگه گله کن
با من صنما، دل دل دل دل و دل دل
یک دل دل یک یک دله کن
ای مطرب دل، زان نغمه خوش
این مغز مرا، پُرمشغله کن
ای مطرب دل، زان نغمه خوش
این مغز مرا، پرمشغله کن
سی پاره به کف (سی پاره به کف)
در چله شدی (در چله شدی)
سی پاره به کف (سی پاره به کف)
در چله شدی (در چله شدی)
سی پاره منم، ترک چله کن
سی پاره منم، ترک چله کن
با من صنما، دل یک دله کن
گر سَر ننهم، وآنگه گله کن
با من صنما، دل یک دله کن
گر سَر ننهم، وآنگه گله کن
با من صنما، دل دل دل دل و دل دل
یک دل دل یک یک دله کن
گر سَر ننهم
گر سَر ننهم
وآنگه گله کن
با من صنما، دل دل دل دل و دل دل
یک دل دل یک یک دله کن
متن ترانه بخش 2
چه دانستم که این سودا، مرا زین سان کند مجنون
دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون
چه دانستم که سیلابی مرا ناگاه برباید
چو کشتی ام دراندازد میان قُلزم پرخون
زند موجی بر آن کشتی که تخته تخته بشکافد
که هر تخته فروریزد ز گردشهای گوناگون
نهنگی هم برآرد سر خورد آن آب دریا را
چُنان دریای بیپایان شود بیآب چون هامون
چو این تبدیلها آمد نه هامون ماند و نه دریا
چه دانم من دگر چون شد که چون غرق است در بیچون
چه دانمهای بسیار است، لیکن من نمیدانم
که خوردم از دهان بندی در این دریا کفی افیون
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
شما اولین نظر را بنویسید.