- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
اصفهانی
متن ترانه دیده بکشا
🗣 Mohammad Esfahani
🎵 Dideh Begosha
#MohammadEsfahani
دیده بگشا ای به شهدِ
مرگِ نوشینت رضا
دیده بگشا بر عدم
ای مستیِ هستی فزا
دیده بگشا ای پس از
سوء القضا حسن القضا
دیده بگشا ازکرم
رنجورِ دردستان علی
بحر ِمرواریدِ غم
گنجورِ مردستان علی
دیده بگشا رنجِ انسان
بین و سیلِ اشک وآه
کبر پستان بین و جامِ
جهل و فرجامِ گناه
تیر و ترکش خون وآتش
خشمِ سرکش بیمِ چاه
دیده بگشا بر سِتم
دراین فریبستان علی
شمعِ شبهای دژم
ماهِ غریبستان علی
دیده بگشا نقشِ انسان
ماند باجامی تهی
سوخت لاله مرد لیلی
خشک شد سروِ سهی
زآگهی ماند جهل ماند و
جهل ماند از آگهی
دیده بگشا ای صنم
ای ساقیِ مستان علی
تیره شد از بیش و کم
آیینه هستان علی
دیده بگشا ای صنم
ای ساقیِ مستان علی
تیره شد از بیش و کم
آیینه هستان علی
پیشواز ایرانسلمتن ترانه طلب
🗣 Mohammad Esfahani
🎵 Talab
#MohammadEsfahani
ای ساحل آرامشم سوی تو پر میکشم
از دوریت در آتشم در آتشم یا را
ای ساحل آرامشم سوی تو پر میکشم
از دوریت در آتشم در آتشم یا را
دست از طلب ندارم تا کام من بر آید
دست از طلب ندارم تا کام من بر آید
یا تن رسد به جانان یا جان زتن بر آید
بر آید, بر آید
بگشای تربتم را بعد از وفات بنگر
کز آتش درونم دود از کفن برآید, برآید ,برآید
بنمای رخ که خلقی واله شوند وحیران
بگشای لب که فریاد از مرد وزن بر آید
بنمای رخ که خلقی واله شوند وحیران
بگشای لب که فریاد از مرد وزن بر آید
ای ساحل آرامشم سوی تو پر میکشم
از دوریت در آتشم در آتشم یا را
ای ساحل آرامشم سوی تو پر میکشم
از دوریت در آتشم در آتشم یا را
متن ترانه پرنده
🗣 Mohammad Esfahani
🎵 Parandeh
#MohammadEsfahani
همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
تو نه مثل آفتابی که حضور وغیبت افتد
دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی
تو اگه پرنده باشی چشای من آسمونه
راز پر کشیدنت رو کسی جز من نمی دونه
واسه من سخته که بی تو بنویسم مشق پرواز
با صدای ساز خسته تر کنم گلو ی آواز
منو تو گر چه اسیریم حیفه از غصه بمیریم
بیا تا آخر دنیا بشینیم و پر نگیریم
جای پر زدن زمین نیست توی قلب آسمونه
قصه ی مرگ وجدایی تو کتابا جا می مونه
نگو عمرمون تموم شد
نگو دیگه همدمی نیست
بیا فردا رو بسازیم
اینکه فرصت کمی نیست
اشک پاکتو نگه دار واسه غسل تن پرواز
زنده کن صدای سازو که رسیده وقت آواز
تو اگه پرنده باشی چشای من آسمونه
راز پر کشیدنت رو کسی جز من نمی دونه
واسه من سخته که بی تو بنویسم مشق پرواز
با صدای ساز خسته تر کنم گلو ی آواز
منو تو گر چه اسیریم حیفه از غصه بمیریم
بیا تا آخر دنیا بشینیم و پر نگیریم
جای پر زدن زمین نیست توی قلب آسمونه قصه ی مرگ وجدایی تو کتابا جا می مونه
نگو عمرمون تموم شد
بعد از این دیگه غمی نیست
اشک پاکتو نگه دار واسه غسل تن پرواز
زنده کن صدای سازو که رسیده وقت آواز
اشک پاکتو نگه دار واسه غسل تن پرواز
زنده کن صدای سازو که رسیده وقت آواز
متن ترانه غزل بیدل
ز ره هوس به تو کی رسم نفسی ز خود نرمیده من
همه حیرتم به کجا روم به رهت سری نکشیده من
چه بلا ستمکش غیرتم چقدر نشانه ی حسرتم ای دل
که شهید خنجر ناز تو شده عالمی و تپیده من
من بی دل و غم غفلتی که ز چشم پر ز فسون تو
همه جا ز جلوه ی من پر است و به هیچ جا نرسیده من
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
شما اولین نظر را بنویسید.