- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
خاطرات مبهم
متن ترانه بلاتکلیف
چه بلاتکلیفم وسط این بحران
تو کجایی بانو تو کجایی الان
من دچار آسمم این هوا آلودست
تو اگه برگردی ماسک اکسیژن هست
این هوا آلودس حتی تو شعر کهن
تو کجایی الان منبع اکسیژن
بی تو هر ویروسی به سرم میچسبه
خبر ترحیمم سر کوجه نصبه
وقتی نیستی تو شب من
قلب یادش میره پمپاژ
میشه یه ماشین سنگین ته تاریخ یه گاراژ
زندگی یادم نیست از همه میترسم
یه هیولا اینجاست خاطرات مبهم
تازه من یک هفته ست از تو دورم قربان
چه کنم بعد از این، چه کنم با پایان
همه جا تاریکه برق کلا رفته
بی تو قطع آب و برق و شعر و نفته
بی تو جنگ سوم تو جهانم رخ داد
همه ی گلهارو گوله پاسخ داد
وقتی نیستی تو شب من
قلب یادش میره پمپاژ
قلب یادش میره پمپاژ
میشه یه ماشین سنگین ته تاریخ یه گاراژ
پیشواز ایرانسلمتن ترانه فیلم کوتاه
تو بستی چشمتو دنیا پر از تیتراژ پایان شد
جهان یه فیلم کوتاه بود که از چشم تو اکران شد
من اینجا روی مرزش گدرنامه درست کردم
خودم رو توی یه پاکت به دنیا تو پست کردم
تو شیراز نگاهت بهار و سعدی و حافظ
توی تهران قلبت با یکی لبهامو می بافه
هوام ابری تر از اونه که تو اخبار میبنی
دارم از پنجره میرم فقط دیوار میبینی
من از این پرسه ها خسته به رویاها بدهکارم
یه هدفون توی گوشامه خیابونا رو میشمارم
نه امروز نمیشناسم ببین ماسیده لبخندم
زمان بی معنی بی تو دیگه ساعت نمیبندم
جهانم تلخه این روزا بشین چاییمو شیرین کن
توهم میزنم خوبم توهم هامو تزیین کن
حس شش های سیگار پر از هندسه ی دودم
یه روزی که نفهمیدی یه روزی عاشقت بودم
تو بستی چشمتو دنیا پر از تیتراژ پایان شد
جهان یه فیلم کوتاه بود
پیشواز ایرانسلمتن ترانه کجا گمت کردم
کجا گمت کردم تو این شب جاری
هنوز میخوابم هنوز بیداری
هنوز خوشبینی به سبزی فردا
کجا گمت کردم کجای این دنیا
ما اهل هم بودیم هم شب و هم فانوس
کجا گمت کردم کجای این کابوس
پشت کدوم ابر بارونی پاییز
کجای این هق هق این گریه ی یکریز
شاید که برگردی
شاید که پیدا شی
شاید که آغازی در انتها باشی
تمامه دیروز و پی تو میگردم
کجا گمم کردی
کجا گمت کردم
ما اهل هم بودیم هم شب و هم فانوس
کجا گمت کردم کجای این کابوس
پشت کدوم ابر بارونی پاییز
کجای این هق هق این گریه ی یک ریز
پیشواز ایرانسلمتن ترانه ادامه بده
ادامه بده، به لبخند
به نگاه، به جشن
از همان حرفهای ساده بزن
مثلا بگو چه روز بدی
چه غذای بی نمکی
و هوا چه گرفتست
ادامه بده، به معجزه
به حضور، به عطر
از همان کارهای ساده بکن
مثلا بیا دکمه ی پیرهنم را بدوز
روزنامه بخوان
یا بزن زیر آواز بی حوصلگیت
اما فقط ادامه بده
این روزهای هولناک را
بی نمک بدون دگمه
ابری
نیــــستیو اتفاقهای تلخ ساده مــــــی افتد
نیــــستی و ترس های کوچک بزرگ میشود
و مهم نیست چند شنبه است
و مهم نیست ساعت چند است
چه احمقانه زنده ام
چه وحشیانه نیستی
چه عاشقانه بود عمر من
چه زخم روزمره ای
متن ترانه حرف های بی مخاطب
مثل خاطرات بد کردار
تو سرم مثل بوق ممتد شد
با خودت جور تازه ای تا کن
با بدی جور تازه ای بد شو
مثل حرف های بی مخاطب باش
تو سرم مثل پنکه می چرخی
دم بکش رو اجاق چشم من
آب خوش تو گلوی من جا خورد
وقتی چشمهای من تورو دیدن
مثل فیلم های بی سرانجامی.
طی کنم بیخیالی چیرو
توی این شبای بیخوابی
بعد از این ز بام های دروغ
قوس های تشدید بی تابی
نگران نباش حل میشه
واسه من نشو آب رو آتیش
مثل تب کردن گل یخ باش
جست و جو کن اتفاق منو
تو این جهان بی کنکاش
مثل سایه با منی همه جا
چی میدونی از گذشته ی من
توی دنیا له و لورده شو
اگه ارباب هایی بودن
من برای خودم یه برده شدم
لای تقویم حسمو وا کن
مثل اعتراض نطفه ببند
توی نت ها کوک بی اعصاب
دنیارو آب میبره امروز
پاشو پاشو پاشوووو از خواب
مثل حرف های بی مخاطب باش
نگران باش حل نمیشه....!!!
پیشواز ایرانسلمتن ترانه گرامافون
روی گرامافون، چرخیدن مهتاب
تو سمفونی شب، آغاز من در خواب
کوچه مشخص نیست، این روبرو دریاست
زیبایی محضه، حتی خدا اینجاست
تو باز می رقصی با موج با مهتاب، در باد
من باز می رقصم کنج اتاق خواب، در یاد
تو مه فرو میریم سال هزار و چند با تو
هر روز پرواز از تجریش تا دربند با تو
پرواز می کردیم تا کافه توی برف
هی حرف پشت حرف
حالا تو این لحظه رو بام تهرانیم
بارون شروع می شه تو بیت پایانی
تو باز می رقصی با موج با مهتاب، در باد
من باز می رقصم کنج اتاق خواب، در یاد
تو مه فرو میریم سال هزار و چند با تو
هر روز پرواز از تجریش تا دربند با تو
مهتاب می چرخه روی گرامافون
تو باز می رقصی تنهایی تو بالُن
بالُنِ شخصیِ پرواز تا تجریش
انگار می گیری آینده رو از پیش
این فصل از خوابم داره تموم میشه
بارون شروع میشه، بارون شروع می شه
پیشواز ایرانسلمتن ترانه نوار
کنار طاقچه یه ضبط صوت با چند تا نواره
که هر یه دونش واسم هزار تا خاطره داره
جاز و کلاسیک، واترز و بیتلز، غربی و شرقی
رقص پیانو، جادوی سنتور، گیتار برقی
یکیشون پر از شعرایی که واست می گفتم
یکیو از تو، تو آخرین شب کادو گرفتم
بوی عیدی و توپ، کافه نادری، با هم شنیدیم
مرد تنها رو از کوچه برلن با هم خریدیم
یه ضبط و چند تا نوار کاست
دلخوشی من فقط همیناست
خیلی گذشته اما واسه من
نبودن تو هنوز معماست
نوار خالی صدای هق هق
سهم من از تو فقط همیناست
کجای قصه بازی عوض شد
که نیستی اما عطر تو اینجاست
اونی که عشقو خاطره هاشو با تو شریکه
به جای دستات، حالا تو دستاش خودکار بیکه
ترانه ها رو عقب میاره، گوش می ده صد بار
کاش دنیارو هم میشد عقب برد، فقط با خودکار
تو هر نواری یه ردپا از عشق تو مونده
انگار یه دنیا فقط واسه تو آواز می خونده
با اینکه آواز همدمِ مردِ خاطره بازه
عوض نمی شه جای تو با این ضبطِ قراضه
یه ضبط و چند تا نوار کاست
دلخوشی من فقط همیناست
خیلی گذشته اما واسه من
نبودن تو هنوز معماست
نوار خالی صدای هق هق
سهم من از تو فقط همیناست
کجای قصه بازی عوض شد
که نیستی اما عطر تو اینجاست
متن ترانه حرف آخر
هزار خواهش و آیا، هزار پرسش و اما
هزار چون و هزاران چرای بی زیرا
هزار بود و نبود، هزار شاید و باید
هزار باد و مباد، هزار باد و مباد
مگر تو نقطه پایان
بر این هزار خط نا تمام بگذاری
مگر تو ای دم آخر، در میانه تو
سنگ تمام بگذاری، هزار کار نکرده
هزار کاش و اگر، هزار بارِ نبرده
هزار حرف نگفته، هزار بار همیشه
هزار بار هنوز
هزار بارِ نبرده
هزار راه نرفته
مگر تو نقطه پایان
بر این هزار خط نا تمام بگذاری
مگر تو ای دم آخر
در میانه تو
سنگ تمام بگذاری
پیشواز ایرانسلمتن ترانه تهران تهران
حوصله ندارم اما همه ی قصه رو میگم
همه ی قصه رو حتی اونجایی که دوست ندارم
بزار صحبت کنیم این بار جای این که بنویسیم
راجع به دو جین سوالو یه سری عقده ی بدخیم
می دونم که دیگه مردم مرگ من موقتی من نیست
این جواز دفن و کفن یه صدای لعنتی نیست
توی این بحبوحه ی شک وسط این همه بحران
خودمو گوشه ی آسفالت جا گذاشتم تو اتوبان
ژست بی خوابی و منگی واسه من نگیر دوباره
کسی که جلوت نشسته عصبی و لت پاره
من دیگه اصلا نمیخوام تیغو رو رگم بسرم
پایتخت دود و گوگرد قهرمان قصه ی من
اگه عاشقت نبودم پا نمی داد این ترانه
بی خیال بد بیاری، زنده باد این عاشقانه
خط موشکو تو دستت نسل من خط کشی می کرد
واسه انفجار قلبت شعر من خودکشی می کرد
جعبه جعبه استخونو غم پرچمای بی باد
کودکی نسل ما رو به قرنطینه فرستاد
من با زندگیو شعرم یا با تو شوخی نداشتم
واسه تو شوخی بودیم ما خیلی تلخه سرنوشتم
حالا هی غلط بگیر از دیکته های نانوشته ام
یا که اوراق بهادار بده جای سرنوشتم
اگه عاشقت نبودم پا نمی داد این ترانه
بی خیال بد بیاری، زنده باد این عاشقانه
بین این صد تا اتوبان یه مسیر منحنی نیست
که کسی پشت سرم هی نده فرمان واسه ی ایست
وقتی آژیر رو کشیدن توی گوش لت و پارم
خودم عین بمب دستی شعرم هم شد انفجارم
یه نفر رو در و دیوار خون خاطره می پاشه
یه نفر که میگه این بار بزار انگشت رو رو ماشه
خیلی ساده نرسیدی سر صحنه واسه اجرا
انگاری که محض خنده گرگه زد به گله ی ما
منزوی شو توی قلبت ،یاد کارون شب دجله
سر کوچه های بن بست، یاد حجله پشت حجره
بچه های خاک و بارون، یادته ریختن تو میدون
مادراشون پشت شیشه، پدراشون ته دالون
پس چرا با تو غریبست، نسل بی خاطره ی من
یادمون نیست که چه جوری، واسه همدیگه می مُردن
پاش بیفته باز دوباره، روی مغربت می بارم
باز توی منطقه ی مین، دست و پامو جا می ذارم
اگه عاشقت نبودم، پا نمی داد این ترانه
بی خیال بد بیاری، زنده باد این عاشقانه
اسم پایتختو با خون، می نویسم واسه یادداشت
تنها چیزی که تو دنیا، روی پاهام نگهم داشت
سر و ته کنم تو جاده، مقصدم تهش همین جاست
وسط برجای تهرون، ازدحام شعر و رویاست
می گذره این روزا از ما، ما هم از گلایه هامون
عادی می شن این حوادث، اگه سختن اگه آسون
توی پاییزمجاور، وسطای ماه آذر
شد قرارمون که با هم، بزنیم به سیم آخر.
پیشواز ایرانسلمتن ترانه شک می کنم
شک می کنم به خواب
برف می بارد
باد می ایستد، باد می ایستد
در چشم های باز
حیف، حیف، فرصتی نیست
برای آب شدن در آفتاب
این خواب می پوشاند
دست های تو را و قلب مرا
حیف، حیف حیف حیف ...
شک می کنم به باد!
به برف! به خواب!
شک می کنم با باد!
به برف! به خواب!
شک می کنم به زخم، به تیغ، به درد
در پایان همین موسیقی در آغاز خواب
شک می کنم به خواب!
برف می بارد، باد می ایستد
باد می ایستد در چشم های باز
شما اولین نظر را بنویسید.